“Det er ei bok som er blitt til etter tapet av ei elska ung dotter. Falkeid skriv seg ikkje ut av sorga, han skriv seg inn i den. Han vil ikkje gløyme, han vil ikkje viske ut. Boka står som ein runestein i utkanten av det store mørkret: ein utpost av meining, kjærleik og trass stilt opp mot den trugande meiningsløysa.” Paal-Helge Haugen i forordet til Kolbein Falkeid Utvalgte dikt (2005). “… en av de mest kraftfulle og bevegende norske diktsamlinger overhodet.” Lars Saabye Christensen