Boka er første del av «Ragnhild-trilogien», eit hovudverk i Olav Duuns dikting. Boka er dramatisk og inntrengjande i analysen av menneskesinnet. Gjennom skildringa av menneska på ein norsk gard, tek forfattaren opp eit spørsmål som står sentralt i all etisk tenking: Kan det vere rett å drepe eit menneske for å berge eit anna? Ragnhild lyt sanne at «det vonde drep ein ikkje med øks». Fortsetter i Ragnhild og Siste leveåret.